سرباز آخر

آقا اگر کسی گناه کرد چی؟ ابداً ممنوع! اگر یک کسی گنهکار بود داشتند می‌بردند اعدامش بکنند، آن را دیگر می‌توانیم سرزنش کنیم؟ ابداً ممنوع! آقا ابداً ممنوع یعنی ابداً ممنوع دیگر. هیچ‌کی را نباید سرزنش کنیم! توی جمعی یک نفر را می‌خواهی نصیحت کنی، می‌فرماید نکن این کار را. چون توی جمع یکی را نصیحت کنی، این می‌شود سرزنش. لِه‌اش کردی. نکن این کار را! اینقدر خدا از سرزنش بدش می‌آید که توی دنیا انتقام می‌گیرد. می‌فرماید سرزنش کنی هر کسی را سرت می‌آورم! بابا خدا رحم کن حالا ما یک غلطی کردیم. مگر من نگفتم سرزنش کن؟! لِه کردی‌اش! حالا برود خودش را قایَم کند چی می‌شود؟! سر از کفر و نفاق در می‌آورد.

تمسخر ممنوع. سرزنش ممنوع. غیبت کردن ممنوع. تحقیر ممنوع. آقا پس بگو یک دفعه‌ای همه چی ممنوع. ببین دیگر خراب نکن بحث را. چی‌چی را همه چی ممنوع؟ من کِی گفتم همه چی ممنوع. مثلاً محبت کردن ممدوح. هر کی را دوست داری می‌فرماید بهش اعلام کن. آقا من شما را دوست دارم، خوشحال می‌شوم می‌بینم. همین دوستت دارم. می‌فرماید اصلاً نگویی یک‌جور نامردی است. مگر دوستش نداری؟ خب بگو دیگر. آقا ما تو را دوست داریم. آخی! یک آرامش، این طوفان‌ها یک دفعه‌ای اضطراب‌ها کم می‌شود. شونصد تا دستور داریم توی دین که همۀ‌شان دارند چه‌کار می‌کنند؟ دارند کمک می‌کنند فضا اینقدر آرام باشد، اینقدر همه احساس امنیت بکنند، اینقدر کسی لِه نشود، که کسی خودش را پنهان نکند. بابا کسی خودش را پنهان نکند! هر نوع اضطرابی موجب می‌شود آدم‌ها کِز کنند بروند توی خودشان خودشان را قایَم کنند. نکنیم این کار را.

آقا چی موجب می‌شود آدم خودش را پنهان کند؟ سرزنش کردن. سرزنش موجب می‌شود آدم‌ها خودشان را پنهان کنند. نمی‌تواند که فوری خودش را درست کند، قایَم می‌کند خودش را. سرزنش ممنوع!

یا

مدت زمان : 4 دقیقه

اگر کسی سرّی را توی قلب خودش پنهان بکند خدا یک روزی آشکار می‌کند. خدا این سرّ او را تبدیل می‌کند به یک لباس تنش می‌کند. یک روزی خودش را نشان می‌دهد. می‌فرماید در روایت که ابابصیر از امام صادق(ع) «مَا مِنْ عَبْدٍ یُسِرُّ خَیْراً إِلاَّ لَمْ تَذْهَبِ اَلْأَیَّامُ حَتَّى یُظْهِرَ اَللَّهُ لَهُ خَیْراً»؛ هیچ کسی هیچ چیزی را پنهان نمی‌کند توی خودش از خوبی‌ها مگر اینکه خدا یک روزی آن را آشکار کند. یک روزی این خوبی، این آرزوی خوبی که داشته برایش توی زندگی مقرّر می‌کند. یک روزی خدا این کار را می‌کند. «وَ مَا مِنْ عَبْدٍ یُسِرُّ شَرّاً إِلاَّ لَمْ تَذْهَبِ اَلْأَیَّامُ حَتَّى یُظْهِرَ اَللَّهُ لَهُ شَرّاً»؛ و هیچ‌کسی هیچ چیز بدی را توی دل خودش پنهان نمی‌کند مگر اینکه یک روزی به سرش می‌آید.

حدیث:

نهج البلاغه- امیرالمؤمنین علی(ع) می‌فرماید که «مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَیْئاً إِلَّا ظَهَرَ فِی فَلَتَاتِ لِسَانِهِ وَ صَفَحَاتِ وَجْهِهِ».

اصول کافی- امام صادق(ع): «مَا مِنْ عَبْدٍ یُسِرُّ خَیْراً إِلاَّ لَمْ تَذْهَبِ اَلْأَیَّامُ حَتَّى یُظْهِرَ اَللَّهُ لَهُ خَیْراً وَ مَا مِنْ عَبْدٍ یُسِرُّ شَرّاً إِلاَّ لَمْ تَذْهَبِ اَلْأَیَّامُ حَتَّى یُظْهِرَ اَللَّهُ لَهُ شَرّاً».